rozstanie

...dla Ciebie, która byłaś, jesteś i zawsze będziesz w moim sercu...

Było koło południa, wody poszum żalił
On stał na brzegu i ona gdzieś w dali.

Potem, na tym samym brzegu
Słów potok jej ustom nadał wyraz gniewu.

Łzami to raz i żalem rzucała,
Że on ja oszukał, że go wciąż kochała.

On stał, słuchał „głuchy” na szept wody suchy
Bo jakże miał słuchać gdy z miłości głuchy.

Tam w tej rozmowie serca się kroiły
Jej łzy widać było, jemu puchły żyły.

Kiedy tak w swym smutku ucichł gdzieś szloch duszy
Przytulił ja mocno, by dać spokój burzy.

Nie powiedział ni słowa co i ona skrywa,
Oboje zastygli, tu nić się urywa...

autor

sebs1

Dodano: 2007-11-26 06:15:53

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie