Rusałka
Słoneczne promienie
jak światło Ktoś podał.
Powstaje do życia
uśpiona przyroda.
Już wiosna nadchodzi
polnymi ścieżkami,
łut szczęścia przyniesie,
gdy spotka się z nami.
Z małego jeziora
napije się wody.
Ta piękna rusałka
zna duszy ogrody.
Bosymi stopami
podąża przez gaje,
na tropach miłości
nadzieję rozdaje.
Wsłuchana w melodię,
co słowik zaśpiewa,
zdziwiona zmianami
na krzakach i drzewach.
Nie zgubi się w drodze,
gdzie grząska jest miedza.
Poproszę niech częściej
próg serca odwiedza.
Dziekuje za podpowiedz...
autor
kasztanowiec
Dodano: 2009-04-09 13:30:36
Ten wiersz przeczytano 1459 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Bardzo miły i ciepły wiersz. Zmieniłbym tylko
kolejność wersów w 4 zwrotce: Bosymi stopami podąża
przez gaje, na tropach miłości nadzieję rozdaje.
...szłam dzisiaj pr.zez pola i miedze i myślałam o
twojej "Rusłce"piękny wiersz...
Bardzo pogodny wiersz, lekko się czyta.
Bardzo ładny wiosenny wiersz dobrze prowadzony i
świetnie się czyta..powodzenia
Ciepły, wiosenny i optymistyczny wiersz lekko
napisany.
Oj tak, przydałoby się, żeby wiosna stale mieszkała w
naszych sercach... podoba mi się wykonanie - lekkie,
pełne optymizmu i nadziei ;)