Rzecz

Kim byłem, gdy wstałaś w świetle poranka?
Snem odchodzącym, gdy przetrzesz oczy?
Ukochanym skaczącym z balkonu na konia?
Lokajem z wodą, ręcznikiem i sukniami?

Kim jestem, kiedy zasiadasz w jadalni?
Kucharzem, krojczym, stolnikiem podczaszym?
Służącym za krzesłem czekającym na skinienie?
Czy też podającym potrawy śniadania?

Kim będę, gdy powozem zechcesz wyruszyć w miasto?
Stangretem nietrzymającym fantazji na wodzy?
Lokajem w liberii otwierającym drzwi powozu?
Oficerem gwardii by zatrąbić, gdy wysiadasz?

Kim byłem, gdy spacerowałaś po ulicach miasta?
Uśmiechniętym żebrakiem z głową pod kapeluszem
Kupcem, który za darmo odda Ci swój towar
Ulicznym bardem z balladą na ustach?

Kim jestem, gdy w karczmie zechcesz zjeść obiad?
Karczmarzem ścinającym mięso z rożna
Stajennym, który da owsa owsa twych bachmatom
Czy opojem pod ścianą, spijającym słodycz z twych oczu?

Kim będę, gdy w parku na koncercie zasiądziesz?
Dyrygentem, który czuwa nad rytmem twego serca
Kompozytorem z plikiem nut i nieprzespaną nocą
Muzykiem, dźwiękiem, fotelem, drzewem?

Kim będę, gdy zechcesz powrócić do rezydencji?
Bramą otwierająca przed tobą swoje wnętrze
Latarnią światłem dającym drogę po schodach
Dywanem głaszczącym miękko Twoje stopy

Kim jestem, gdy w milczeniu zjadasz kolację?
Mocą wina rozgrzewającego Twe piękne ciało?
Smakiem potrawy, po której można się oblizać
Serwetką dotykającą kącików Twoich ust?

Kim byłem, gdy zanurzasz się w kąpieli?
Wonią mydła zostającą na gładkiej skórze?
Dotykiem ciepłej wody w każdym zakątku ciała
Ręcznikiem, w którego ramionach sucho…


Kim byłem, kim jestem, kim będę….?
Zmierzchem dnia, kołdrą, czułym kochankiem
Kim będę, kim jestem, kim byłem?
Każdą rzeczą, w której widzisz moją postać!

autor

Absolutus Miles

Napisany: 2006-01-08 Dodano: 2006-12-16 00:44:44

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie