Rzeczywistość, którą stworzyłeś...

Kochaj mnie,
kochaj..
taką jaką jestem,
bez żadnych zmian i ulepszeń..

Teraz śpisz słodko tak daleko,
naiwnie szukam Cię obok siebie..

Mój ból, mój krzyk..

Wiem,
przepraszam,
Czasem jestem w błędzie ..
Szczgół.
Pośród głupich reguł,
między nami,
sama ze swoimi myślami..

W którą ulice skręcić,
by nie zabłądzić,
a jednak znaleźć Cię,
jak w kołowrotku dobrych rad,
tylko słucham,
bezustannie patrząc za siebie,
nie potrafie i jeszcze nie mam tyle siły
by zmienić kierunek i odejść..


Biegne tak długo,
poczekaj,
zwolnij,
zimno mi..


Upadam,upadam..

sięgam dna,
nie potrafie zawrócić,
zgubiłam się..

Bezpodstawnie szukam Cię na moim niebie,
już dawno przeprowadziłeś gdzie indziej..

autor

nierealne sny

Dodano: 2006-07-05 00:37:27

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie