Samokrytyka

Nie przesadzaj proszę Januszu.
Dowodem na to jest choćby ten właśnie wiersz.
Pozdrawiam.
Marek

"Róbmy swoje"
jak w piosence Młynarskiego...
+ Pozdrawiam

Sławomir
Anna
Marcepani
Koplida
Krzemanka
Wiktor
Tom.ash
Krzychno
BordoBlues
Aura
Moja "Samokrytyka" ma swoje źródło i inspirację między
innymi w tym, że właśnie rozpoczyna się Adwent. Należy
"wyłuskać" z siebie wszelaką pychę, skromnie i trzeźwo
popatrzeć na swoje dokonania i umiejętności. Bardzo
Państwu dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarze.

Pozdrawiam niedzielnie i adwentowo.

Nie wolno się poddawać. Jeśli pisanie to pasja, to
trzeba ją pielęgnować, a nie się wyzbywać. Choć czasem
do każdego zapuka kryzys. Pozdrawiam!

przesadzasz z samokrytyką.
wiersz przedni :):)

Witaj Januszu:)

Z takim wierszem i samokrytyka to ja też tak chcę:)

Pozdrawiam:)

Ilez ja porwalwm swoich, ilez to zdjelem wystawionych,
by w koncu stracic wene, moze to czas na regeneracje,
pozdrawiam

Januszku! - a ja zazdroszczę Ci tego wiersza,bo sam -
robilem kilka podejśc w podobnej tonacji i musiałem
wyrzucić do kosza. - jak z kamienia - tak mi szło.
Masz wiersz, masz Czytelników - nie jest źle!
Pozdrawiam serdecznie:)

Tytuł skojarzył mi się ze zjawiskiem
częstym w ubiegłym wieku.
Msz w tym gronie, winy zostaną Ci odpuszczone:) Miłej
niedzieli.

Ciekawa samokrytyka.

skoro coś jest pasją - to już jest wartość dodana...
+ :)

mogłabym powiedzieć to samo o sobie (i wielu innych
też)- ale w takim układzie, nie byłoby beja, no i
gdzie byśmy przesiadywali z taką ochotą??)

No nie! Świetnie piszesz Januszu Krzysztofie.
Naprawdę. Masz talent. Lubię Ciebie czytać. Więc
proszę – pisz dalej. :)