Samotna wyspa

Za oknem liście spadają z nieba,
wirują w przestrzeni,
jakby zataczały taneczne okręgi parami. Kałuże jesiennego deszczu,
położone są tak blisko siebie,
gałęzie krzaków prawie się dotykają,
ptaki odlatują do ciepłych krajów parami...
Wszystko co się dzieje na świecie,
za moim oknem,
jest połączone w jedność z innymi,
ze swoją drugą połową...
A ja?
Co ze mną?
Czy do końca życia
samotność będzie owinięta w moje ciało? w moje serce?
duszę?
i zmysły?
Czy do końca życia czeka mnie przeznaczenie bycia samotną wyspą?

autor

Mała_poetka

Dodano: 2006-10-29 16:45:07

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie