Sen

Kilka dni temu miałam sen. Przedstawiał on moją śmierć. Widziałam czarne chmury, ulice zalane od deszczu, a na środku stałam ja. Zapłakana trzymałam w ręku różę, która była poplamiona krwią. Wręczając mi kwiat wyciągnął broń i strzelił. Umierał na moich rękach. Przysięgał że nigdy nie przestanie mnie kochać. Pamiętam jego łzy. Płakał jak dziecko mówił, że popełnił błąd i odchodzi.
W panice zabrałam broń i uciekłam.
Znalazłam się na cmentarzu.
Była noc. Już po jego pogrzebie.
Cmentarna brama była już zamknięta, gdy rozległ się strzał.
To ja strzeliłam sobie w skroń i wraz z poplamioną od krwi różą osunęłam się na grób mojego ukochanego i wyzionęłam ducha.

autor

katunia

Napisany: 2003-06-04 Dodano: 2005-02-19 10:16:20

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie