Sentymenty
Kos się roztrelił wdzięcznie nad ranem,
staw roztkliwiły żabie rechoty,
myśli wędrują w lazur ciekawe,
co dzień zapisze dzisiaj w symfonii.
Kolejna kartka z albumu zerka,
świat zatrzymany w kadrze przed laty.
Młodość spogląda, jakby z lusterka,
bukiecik wspomnień odczarowanych.
Człowiek się czasem mile rozczuli.
Przeszłość jak sagi zamknięte księgi.
Wystarczy spojrzeć i nic nie mówić,
by w sentymenty chwilę się wgłębić.
autor
magda*
Dodano: 2014-06-10 13:07:15
Ten wiersz przeczytano 874 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
usłyszałem szelest wiatru w ciszy
to znacznie więcej melancholia
pozdrawiam
Masz cały i to ciekawy album wspomnień. Wiersz
warsztatowo zupełnie niezły. Robisz postępy
Miłego,
Jurek
Ładnie, ze wspomnieniami w tle:)
wracamy wspomnieniami te sentymenty
pozdrawiam;)
jak to ująć...intrygująco piszesz:) miłego
Roztreliłaś, rozczuliłaś, rozświergotałaś:))))
cudna melancholia Magdo
pozdrawiam serdecznie:)
Ładna melancholia. Pozdrawiam serdecznie Magdo
dobrze mieć dzisiaj wszystko nagrane, fotosik dopełni
pamięci
i pewność że n ikt nic nie skręci
Pozdrawiam serdecznie
Dla mnie ładnie. Miłego
Lubię sentymentalne wsspomnienia:)
A może tak:
"bukiecik wspomnień odczarowanych"
Pozdrawiam serdecznie:):):)
mnie podobnie jak krzemance coś w tych zwariowanych
nie brzmi i czytam : zawirowanych
warto poczytać więcej razy
Zaklęta pomiędzy strofami, szybujesz
delikatnością:)))))))
krzemanka ma rację. Będziesz miała w ten sposób pełne
dziesięć zgłosek w każdej strofce we wszystkich
zwrotkach.
Miłego,
Jurek