serca tęsknoty
tak wielką mam potrzebę kochania
przez to nie bywam rozumiana
nie w tej epoce powinnam żyć
romantyzm z kielicha miłości chcę pić
dusi się we mnie
przygniata jak głaz
rozrywa serce
chcę kochać
tak jak kocha się raz
zatracić w rozkoszy miłosnej się
tęsknić kiedy noc otula dzień
obraz Twój w mej głowie wciąż mam
imię Twoje powtarzam tysięczny już raz
nie odchodź
postaraj zrozumieć mnie
kochaj mnie
po naszego końca kres
życie tak krótkie jest
autor
cashmir
Dodano: 2008-12-30 00:01:07
Ten wiersz przeczytano 484 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
spełnienia marzeń...
O ja chyba też pomyliłem epoki... Piękny
Właśnie dlatego, że "życie tak krótkie jest", ktoś
odchodzi, nie chce zrozumieć i na nic wołanie:"kochaj
mnie/ po naszego końca kres".Wiersz pisany tęsknotą za
miłością.
Podoba mi się , też wiele razy myślałam ,że powinnam
żyć w innej bajce ,ale cóż ja się nie zmieniam i
nadal wierzę w prawdziwe wartości.
Romantyzm gdzieś uleciał za pędzącym czasem i nie
znajdujemy chwili by delektować się miłosnymi
uniesieniami.
Wiersz bardzo ładny o miłości, ale chyba tej nie do
końca spełnionej. Czasy romantyzmu coś o tym wiem, też
czuje jakbym był nie z tej epoki. Życzę powodzenia by
ten, którego pokochało Twoje serce pozostał przy
Tobie.
fakt, życie jest krótkie, a serce kochać chce.
Pięknie romantycznie napisany wiersz.
no cóż życzę tego... może się uda