Sheng
Drwiną uczy się życia człowiek
Sarkazmu się chwyta
Choć nie chce by drobina goryczy z jego
kielicha
Przelała się do twojego pustego naczynia
Zapewne nie wiesz
Jak bardzo się staram
Aby pozostać sznurem spętaną marionetką
Choć chcę uciec
Jeszcze raz
Ostatni raz z uczuciem
Aby zostać dzieckiem
Istotą oziębłego powietrza
Dzieckiem szkarłatnego huraganu
Nie chciałam być lalką szmacianą
I nie chcę wypełniać cudzych misji
Pragnę tkać z nienawiści
Misternie przeplatane zbroje
Dla tych po mojej stronie
I tych, którzy mną gardzili
Bacznie obserwuję
Odpływ i przypływ
Dzisiejszy i przyszły
Bo nie potrafię przewidzieć
Kiedy nadejdzie przebudzenie
Nie znam pory świtu ani pory nocy
Podróżuję po omacku
Mozolnie pnę się wśród przeźroczy
autor
Fortuna
Dodano: 2013-06-28 16:21:04
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Aby zostać dzieckiem
Istotą oziębłego powietrza
Dzieckiem szkarłatnego huraganu
bardzo dobrze napisany wiersz :)))))))
Ciekawie napisany. Podmiot liryczny to osobowość z
charakterem. Gratuluje pomysłu.Pozdrawiam.
fajnie:)
Być dzieckiem - ja też tak chcę! Szacuneczek ;))
ciekawa myśl, ale zgrane rekwizyty, ile można
powtarzać;
Fajny.