Siostrze-część II

swego dopięłaś lecz chyba serca Ci brak
brniesz w kłopoty choć stopu widnieje znak
oczy zamykasz i do przodu idziesz obojętna
w dawaniu siebie zrobiłaś się oszczędna
kiedyś tak bliskie przyjaciółki najlepsze
dziś nawet patrząc zabierasz powietrze
nie wiesz jak boli przed zamknięciem powiek
nie wiesz jakie to uczucie gdy zawodzi człowiek
siedemnaście lat i koniec, taki być ma finał?
gdzie jest siostra gdy los podciął i nie przytrzymał?
zabić się bym dała za Ciebie i sama zabiła
ty byś nogę podstawiła i jeszcze mnie dobiła
wiesz jak słaba jestem i to wykorzystujesz
co budowałam trzy lata w jednej chwili psujesz
a miałaś być podporą i przystanią spokojną
zamiast tego życie z Tobą stało się wojną
dla Ciebie to nic a ja tak strasznie się boję
zamiast u boku być Twego na krawędzi stoję
i nie wiem co począć zgubiłam swą drogę
co zrobić, jak to zmienić i w którą pójść stronę
w ruinę zamieniłaś mój szczęścia zamek
w pusty biały dom z drzwiami bez klamek
proszę oddaj choć kawałek tego co zabrałaś
zawsze miałaś mnie, nawet jeśli nie chciałaś
ciosy prosto w serce chcesz na nowo dawać
bez skrupułów więcej cierpienia mi sprawiać
tak bardzo skrzywdziłaś aż mowę odbiera
ale ja pamiętam.. że rodziny się nie wybiera

autor

kainka17

Napisany: 2009-08-18 Dodano: 2009-08-19 14:02:24

Ten wiersz przeczytano 728 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie