SKARB
Teraz już tylko wiruje mój świat
A ja wciąż tam...
Czekam,
Czekam na Ciebie.
Byś mnie podniósł znów,
jak strąconego ptaka,
jak kopnięty but,
jak zepsutą zabawkę,
Czekam...
Daj mi choć trochę nadziei,
że przyjdziesz,
że odnajdziesz mój ślad,
moją mapę
Mnie - Twój skarb!
autor
niunia_gdynia
Dodano: 2005-02-21 17:30:44
Ten wiersz przeczytano 343 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.