Skarbiec doznań
Przeczytałam setki wierszy
każdy inny w swej wymowie.
Wiersze smutne i liryczne
czasem bardzo dramatyczne.
Dużo wierszy o miłości
i o szczęściu zakochanych.
Każdy pisze, tak jak umie,
swoją radość, swoje smutki
w różne wersy też ujmuje.
O spacerze w pięknym parku
o ławeczce pełnej wspomnień.
Wiersze śmiałe erotyczne
lub subtelne w swej wymowie
Metafory, bardzo trudne,
by zrozumieć, trzeba myśleć.
I jak bajki pełne wdzięku,
które uśmiech wywołują.
Bo poezja, to jest skarbiec.
Skarbiec uczuć, wyśmienity.
Juz niektórzy go zdobyli,
lecz do końca nie odkryli.
autor
AnnaX
Dodano: 2013-05-20 22:52:55
Ten wiersz przeczytano 3079 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (46)
Trafne spostrzeżenie Aniu.Mam tak samo jak
Ty.Pozdrawiam
Tytuł mnie zaintrygował! Myślę, Ania popełniła ...
erotyk? Doznań cały skarbiec! ciut innych, ale też
fajnych:)))
Podobało mi się Twoje spojrzenie na poezję.
Pozdrawiam. +
Dobry wieczór Bejowianie :):)
Dziękuję za miłe komentarze.
Zgadzam się z Tobą-poezja jest skarbcem..:)
"poezja, jest jak skarbiec" i tu się sedno mieści :-)
Zgadzam się z Tobą Aniu! poezja jest jak skarbiec-
niewyczerpana!
Pozdrawiam serdecznie:)
Zgadzam się z tobą annox. Uważam, że już zostaliśmy
obdarowani. Bez względu na to czy sami piszemy i czy
nasza poezja jest wysokich lotów, czy podfruwa
nieśmiało jak kuropatwa w wysokiej trawie. Nasza
miłość do poezji pozytywnie wyróżnia nas z tłumu.
Miłość do poezji nie jest wartością samą w sobie,
abstrakcyjną, oderwaną od innych aspektów życia i
naszej osobowości.
Oznacza ona ni mniej ni więcej, że tkwią w nas pewne
pokłady wrażliwości objawiające się między innymi, tak
właśnie. A poezja, to po prostu sposób patrzenia ludzi
wrażliwych. Umiejętność odnajdywania piękna w szarej
rzeczywistości, umiejętność odnajdywania powiązań
wszystkiego ze wszystkim. Zaiste, skarbiec to
przebogaty.
Pozdrawiam. (+)
Odkryć więcej czy będzie nam dane? Szukajmy więc.. :)
Poezją jest życie, więc póki w nim trwamy,
najpiękniejsze wiersze są ciągle przed nami!
Pozdrawiam!
Ładnie o naszej "poezji",a może poezji... Pozdrawiam
Pięknie i prosto z serca...
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Anno. Ładnie napisałaś o nas, o sobie. Taka jest
prawda. Mamy zmartwienia i radości - piszemy, dzielimy
się tym wszystkim tu na Beju. Tak, jakbyśmy byli jedną
rodziną. Każdy coś doradzi. Są też i fikcje, ale to
dla poprawy humoru. Miłego dnia
Tak Aniu to miłość do poezji,uwielbiam uroki z tego
skarbca odbierać,z pisaniem ech!!wena
uciekła:((.Pozdrawiam:))
Inno, ja przepraszam...najwyraźniej widzę i czytam
dziś to, co chcę...Muszę uważać:). Pozdrawiam
Ale ja pytałam o siódmy wers. Czyli pierwszy w
trzeciej strofie. ;D
Pozdrawiam