Skarby za darmo
Płynie niebieskie w niewidzialnym,
ciągnąc za uszy puchate masy.
Mało kto na te cuda patrzy,
przyziemne nastały czasy.
A tam, na podgwiezdnej scenie,
dzikie stado biegnie.
Śnieżne, wilgotne czy gniewne
bez widza to zwykły kłębek.
Czas jest bezlitosny,
wszystko zmierza do szarości.
Może jutro ktoś sięgnie
po to darmowe szczęście.
autor
valanthil
Dodano: 2020-08-29 19:02:20
Ten wiersz przeczytano 2240 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Pięknie. Namówiłeś mnie, jutro się rozmarzę, o tej
porze roku pięknie wyglądają przy zachodzie słońca :)
ja lubię podziwiać ten darmowy pokaz.
Zachęcająco. Msz nie brakuje takich co lubią podziwiać
chmury. Miłego wieczoru:)
Świetny wiersz.
Niestety, na co dzień brakuje czasu, aby dostrzec te
cuda...
Pozdrawiam serdecznie :)
Dobry wiersz, większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z
tego ile dobra i piękna dostaje na co dzień całkiem za
darmo, wystarczy się rozejrzeć i posłuchać :)
Dobry i refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam.:)
Często przyglądam się płynącym obłokom, a wieczorem
szukam zodiaków na niebie. Bardzo dobry wiersz z
darmowym szczęściem na wyciągnie ręki. :)
Tam jest magia, świetny wiersz i puenta, pozdrawiam
serdecznie.
W chwilach rozmarzenia z przyjemnością patrzymy na
płynące po niebie obłoki. Potrafimy oczami wyobraźni
dostrzec zaczarowany zwierzyniec. Życzę udanych
chwil:)
Patrząc np. na "Bociany" Chełmońskiego wydaje się
nam, że chłopi spędzają cały dzień na spoglądaniu w
niebo, ale to tylko moment i genialność malarza.
Nieszczęśliwy ten, który w pracy nie ma nawet okna i
tej chwili (czasem sam o tym nie wie).
Pozdr :-)
Przecież sięgają po nie każdego dnia i jak podają w
necie, rzekomo 1200 dobowo na całej kuli ziemskiej.
Tylko nie dla każdego będzie szarość, tak zapewniali
od dzecka.
Piszę się na darmochę.
Obyśmy mieli tyle czasu, aby relaksując się wpatrywać
się w niebo z puszystymi obłokami i puszczać wodze
wyobraźni.