Skarby za darmo
Płynie niebieskie w niewidzialnym,
ciągnąc za uszy puchate masy.
Mało kto na te cuda patrzy,
przyziemne nastały czasy.
A tam, na podgwiezdnej scenie,
dzikie stado biegnie.
Śnieżne, wilgotne czy gniewne
bez widza to zwykły kłębek.
Czas jest bezlitosny,
wszystko zmierza do szarości.
Może jutro ktoś sięgnie
po to darmowe szczęście.
autor
valanthil
Dodano: 2020-08-29 19:02:20
Ten wiersz przeczytano 2239 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Za darmo Twój wiersz przeczytałem
i chwilę olśnienia doznałem
Bronek
Świetny refleksyjny wiersz w ciekawej perspektywie.
Pozdrawiam ciepło.
Szczęście jest pojęciem względnym, dla poszczególnego
człowieka może oznaczać całkiem coś innego. Jedni mają
go dużo, drudzy znacznie mniej z zupełnie obce jest
pechowcom.
Pozdrawiam z podobaniem refleksyjnego wiersza.
obiekt obserwowalny zaczyna się ruszać coś w tym jest
Takie słońce i gwiazdy chylę głowę.
Uczta nie tylko dla oczu.
Przyroda ma tyle do zaoferowania,
ale nie dla ślepego 'drania'*.
*czytaj: człowieka.
Jak zwykle wiersz z 'treścią'.
Pozdrawiam serdecznie:)
Ludzie przestali spoglądać w niebo. Osobiscie
odnajdywałem niesamowitą przyjemność w gapieniu się w
błękitne w dobie kwarantanny i zawieszonych lotów.
Tylko chmury i ptaki. Coś pięknego.
Prawda. Trzeba chcieć i umieć się przyjrzeć...
Świetny wiersz, pozdrawiam
Autor docenił piękno przyrody. Cudownie jest patrzeć w
niebo.
Pozdrawiam
Jest wiele darmowych zachwytów, np.Twój wiersz.
Cieszę się, że zadarłam tu głowę:))
Kojarzy mi się od razu z moim ulubionym wierszem
Szymborskiej, chociaż tutaj inna perpektywa. Jak
zawsze bardzo dobry.
Starajmy się zauważyć to piękno...miłej niedzieli.
Ten wiersz ma swój urok :)