Slabostka tracone

Przyjazn wielka moca czlowieka, Milosc jego skromna namiastka...

powstan, oddaj dusze
cialo marnotrawne
wskrzez namiastke siebie
zwalczaj miloscia zlo i nikczemnowsc swiata

powstan, oddaj milosc
cialo pachnace
wskrzez namiastke w sercu ukryta
rozsiewaj milosc pomiedzy nikczemnoscia

powstan, oddaj serce
cialo niegodne swiata
wskrzeszaj miloscia usmiech
zbieraj szczescie niczym owoce radosci

powstan, oddaj siebie
cialo nienasycone
wskrzeszaj umysl i potege
oddawaj siebie, plonem rob to co kochasz

powstan, oddaj milosc swa
cialo przyjazni owocnej
wskrzeszaj i naprawiaj
ludzkie slabostki miloscia tracone

Czym jest szczescie w naszych oczach?... ... ulotnym ptakiem, promykiem slonca, ... pajeczyna, usmiechnieta dziwczyna...

autor

Delfina :o)

Napisany: 2007-03-15 Dodano: 2007-03-15 09:34:36

Ten wiersz przeczytano 602 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie