Śmierć kliniczna

Tysiąc słów a nikt ich nie słyszy
-Giną w ciszy.
Tysiąc myśli a nikt o nich nic nie wie
-Budzą się w szczęściu i w gniewie.
Koszmar w nocy i krzyk przeraźliwy
-Odzewem śmiech ironiczno-zjadliwy.
Szybsze bicie serca, a wciąż jak w letargu,
Wszystko obce, nieswoje, niezrozumiałe.
Przebudź mnie proszę swymi ustami,
W tym pocałunku siła.
Ukaż mi znów początek bajki,
Która się kończyć zaczyna.

Świdnica

autor

Jan Zbędny

Napisany: 1987-12-13 Dodano: 2006-01-11 20:16:32

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie