Smuteczki

natychmiast zacznę je odchudzać,to prawda wyrastają
niekontrolowane. dzięki za przestrogę

Serdecznie dziękuję za poczytanie i komentowanie
wszystkim gościom :)

Taki jeden mały smuteczek dzisiaj
do mnie się przyczepił:-)
Pozdrawiam:-)

Mariat - dziękuję za opinię. Nieśmiało jednak
zauważę, że zastosowana z przymrużeniem oka
personifikacja ma podkreślić lekkość (błahość)
wierszyka - w końcu to fraszka :) nic poważnego i z
pewnością nie traktuje o macierzyństwie. Pozdrawiam
:).

A no lubimy popadać w melancholię, ach i smutki trzeba
gnać od siebie;)

Fajna puenta :)

Wiersz wywołał mieszane uczucia, bo jakże Autorka
widzi "bezdomne dziateczki" i stwierdzenie = "i pozbyć
się ich nie można."
Mnie nawet przez myśl nie chce przejść, że matka po
urodzeniu chciałaby się pozbyć, a te co tak robią po
prostu nie zasługują na miano matki.
Jeśli komuś spodziewane dziecko przynosi smuteczki,
znaczy ten ktoś popełnił wielki błąd. Treść
kontrowersyjna, może ku przestrodze?

Dużo racji w wierszu - trzeba przyznać z cieniem
smutku:)

Bez smuteczkow ani rusz , ot życie , ładny wiersz

pięknie ..

Te smutwczki są rozbrajające

Wypada przytulić to fakt :)
Pozdrawiam:)

temat podjęty wierszem wart dogłębnej analizy
czy się smucić gdy przychodzą smuteczki?
czy odrzucić z uśmiechem?
a może jakoś da się wychować i odmienić?

?
?
?
chyba niezasnę tej nocy

Pozwalam sobie za Demoną.
Tylko mbsz - jedno słone zamieniłabym - np. na
gorzkie.

To prawda, nieopanowany smutek,
zwieksza go, a te małe są potrzebne
by bardziej smakowała radość.
:)
Pozdrawiam, dziękuję!