Smutek
Zagłady uczeń
Zwie się smutek.
Przychodzi do ciebie przypomnieć,
Że nie jesteś w niebie.
wszystko ma jakąś wadę,
Z pięknego kwiatka zrobi szkaradę,
Dopatruje się błędów.
Nagle zjawi się tu Zagłada,
Przygnębienie,
Zostaniemy szybko straceni.
Uśmiechnij się,
A nie będzie źle.
Przestań się bać,
Smutkom nie możesz się dać.
Jednym ruchem ręki,
W rytm własnej piosenki,
Wygrasz ty lub zwyciężą jęki.
autor
Anonymus
Dodano: 2004-05-24 18:25:55
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.