Smutek
Czemu życie takie smutne,
chociaż wszędzie biało?
Nie dla wszystkich jest okrutne,
lecz takich jest mało.
Choć biel czysta jest jak dusza,
widzę ciemne plamy.
Mój los nikogo nie wzrusza.
Jestem zapomniana.
Czemu jestem taka smutna,
choć biel mnie otula?
Szmotność do mnie przylgneła
mocno jak koszula.
zima10
autor
zima10
Dodano: 2010-02-26 19:44:19
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Ja też czuję się zapomnina, mimo że w pobliżu tyle
ludzi, ale to już chyba ta zima tak mnie nastraja...
witam ładny wierszyk czytając go tak sobie pomyślałem
ze nie tylko mnie to spotkało zapomnienie
ładny....zapraszam do siebie