Smutek

W spokojnym niedzielnym nastroju proponuje troszkę rozważań o smutku.

Smutku odpuść mi proszę !!!
przecież wiesz, że cię nie znoszę.
Czym jest smutek, kto wie?
Czym jest smutek, kto powie?
Nie wiesz? Ja wiem!
Ja powiem.
Smutek to :
taka pustka w sercu,
wielka jak ocean
a w oczach tyle łez
jak w morzu wody,
Smutek to :
ból rozczarowania,
to taka przegrana,
co każe twemu ciału
klękać przed życiem
na oba kolana .
W bezsile się wijesz
jak ryba bez wody
i w upale szukasz cienia
dla ciała ochłody.
Smutek to :
taki bezsens twojego życia
bo wiesz,
że nie ma w nim
już nic nowego
do odkrycia.
Mimo , że wiesz ,
iż ten świat
niczego piękniejszego
nad niego
nie odkryjecie ,
to w smutku
radości z życia
też nie znajdziecie.
Jak pokonać ten taniec
co piękno życia
ze smutkiem zjednoczył,
i swe koło życia
wciąż toczył i toczył.
ŻYCIE powstrzymaj
moje pragnienia
nie będzie wtedy
smutku istnienia.
WIEM ! Odgadłam
gdzie leży smutku przyczyna
Odrzućmy wszelkie PRAGNIENIE
a odnajdziemy spokój
i wewnętrzne zadowolenie.
Czyż nie pragnąc słońca ,będę się smucić jego brakiem?

autor

pachnącygroszek

Napisany: 2016-11-27 Dodano: 2018-05-20 22:36:17

Ten wiersz przeczytano 1347 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie