Sniłem przyszłość!
Może senne to marzenia
Które szyją często nocą
Te migawki mego życia
Zapełniane wciąż ochotą!
Takie sobie wyliczanki
Co mnie często już nurtuje
Wiem wyraźnie a to czuję
Coś zapewne wiek tu knuje!
A te nocne różne mary
Co me życie filmem lecą
To wspomnienia są zapewne
Choć nie zawsze są uciechą!
I tą miłość kiedyś żywą
Którą ciężko z miejsca ruszyć
Są przykrością teraz moją
Co organizm zaczął suszyć!
Czuć jak więdnie równo ciało
Czas kurczenia się rozpoczął
Różne członki już sztywnieją
Najważniejszy jakby spoczął!
Wiem co mówię i co piszę
Czas rozpocząć inne życie
Coraz zimniej jest na świecie
To poważnie serce gniecie!
Ta technika która teraz
Już człowieka unicestwia
Jeszcze tylko troszkę dalej
I z człowieka będzie zestaw!
Taka przyszłość to nie żarty
Sami często odczuwamy
Gdyż najlepsze już minęło
A najgorsze tuż przed nami!
Komentarze (22)
Najsmutniejsze jest to iż piszesz prawdę, lecz nie
możemy widzieć tak czarno, precz z pesymizmem!
Wraz z pogodą nastrój Ci się pogorszył, jedno jest
pewne, że nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być
gorzej, dużo racji w Twym wierszu, ale głowa do góry,
dzięki technice, medycynie, ludzie dziś starzeją się
znacznie później, dobry wiersz:)
Smutne ale prawdziwe. Na pocieszenie mamy fakt, że
nikogo to nie ominie.
oj smutek z każdego wersu przeziera oddaję głos na
wiersz Pozdrawiam
Ja bym mu dzisiaj dała dwa głosy, żebym mogła - tak
prosto z marszu piszesz , ze niedługo człowiek
zestawem będziesz. I to podkreślenie najwazniejszego
członka w spoczynku daje dwuznacznośc. Dla mnie bomba!
Masz dzisiaj chyba niezbyt dobry dzień. Myśli
pesymistyczne, ale dopóki życie trwa, każdy dzień
przynosi inne wrażenia. Zmieniają się jednak one,
ewoluują. Młodość nie powróci, ale można cieszyć się z
wiele innych spraw. Głowa do góry. Wiersz udany.
Henio,smutek przeziera przez te wersy ale głowa do
góry bo ciekawy wiersz napisałeś.