Spacer
Pójdź ze mną łąką miodem pachnącą
Wśród kwiecia co swoim zapachem
zniewala,
Niezabudkami błękitem kwitnącą
A piękno to duszę mą w jedność scala.
Bo tam istnienie jest me zawarte
Gdy jesteś ze mną wśród ciszy przyrody,
Tam serce moje już nie rozdarte
Bom jest przy Tobie niczym Bóg młody.
A dalej pójdziemy brzegiem jeziora
Gdzie lazur nieba w głębię wtopiony,
Czas już nie ważny, nie ważna dnia pora
Bom jest w mym śnie co nieskończony.
czwartek, 21 sierpnia 2008
6:23:50
Komentarze (4)
Spacer z ukochaną osobą, choćby tylko we śnie jest
czymś cudownym
Bardzo piękny, ciepły wiersz, przeplatany magią
słów...spacer...kwiaty...sama poezja.
Zaproszenie na spacer bardzo nastrojowe, pachnące
kwieciem. Ładnie.
Lubię spacery podobał mi się twój wiersz. brzegiem
jeziora, i w twm przypadku nie ważna pora,