Spotkanie wierszy

Jestem wierszem o miłości,
słowa czułe przekazuję.
Każdy przecież chciałby kochać,
więc z ochotą zagłosuje.

A ja smutny, jak wspomnienie,
tylko łzy ocieram skrycie.
Przekazuję swe cierpienie,
ale głosy także liczę.

Co tam smutek, radość w cenie!
Uśmiech innym ślę od rana,
taki wierszyk najcenniejszy.
Kto dziś punkcik odda pierwszy?

Miłość, smutek, humor przedni,
to tematy nazbyt znane.
Erotyczne, to są wiersze,
rozbudzają bejowanie.

Co się dzieje? Kto tak pędzi?
To banalny, szczery wierszyk.
Do tej pory cicho kwilił,
w końcu mu dodano siły.

Jak rozsądzić – kto ma rację?
Ile głosów mieć powinien?
Może metafora właśnie,
wskaże taki, co nie zgaśnie.

O, niestety! Ona miła,
zamiast mówić wiersz skleiła.
I też czeka niecierpliwie,
czy na pierwsze miejsce wpłynie.








A tak w ogóle:

To nieważne, który pierwszy,
ale mądrość*, jaką daje.

Słowa proste, wyszukane,
wiersze białe, rymowane.
Wszystkie piękne są, jak wiecie
i nic złego, że chcą świecić.

Lecz to tylko jedna prawda,
drugą sami dopiszecie,
bo wiadomo od zarania,
że tych prawd jest więcej w świecie.




*- prawdę, siłę, itd., jak kto woli

autor

Eloise

Dodano: 2008-09-01 08:35:13

Ten wiersz przeczytano 1318 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie