Spowiedż

Spowiadałam się długo - za długo
ciemna strona światła
jeszcze nie skażona poznaniem wyciąga do mnie dłonie
były zimne
zbyt zimne żeby zamienić w lód dusze
i za gorące żeby roztopić kryształ serc
wielki strach opętał mnie
konfesjonał duszy wypala znamię we śnie
jaki kolor przybierają moje słowa
których nikt nie rozumie ?
wiem tylko ja
kolor duszy - zbyt jaskrawy żeby na niego patrzeć
i zbyt ciemny żeby cokolwiek zobaczyć
tylko On czyta w mojej duszy jak w otwartej księdze
dopisuje słowa,wersy,strofy
nadaje im kształt
zamyka w pustce i otwiera kolejny rozdział
zbyt czarne są myśli oplatane lękiem wczorajszego
dnia
powoli gasnę...

autor

Ninosek

Napisany: 2006-03-08 Dodano: 2007-08-31 21:08:21

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie