Stal Twych oczu

Kiedy patrzę w Twe oczy, które są niczym stal,

Kiedy widzę, że patrzysz nieobecny gdzieś w dal,

Pragnę wtedy uchwycić chociaż jedną Twą myśl,

Pragnę Ciebie zapomnieć i przed siebie gdzieś iść,



Jednak wiem, że nie mogę, bo Ty jesteś wciąż tu,

Nieobecny myślami, nieobecny jak Bóg.

Chciałabym móc przytulić się do Ciebie choć raz,

Chciałabym móc tak wiele, ale to nie mój czas.



Czas ten nigdy nie przyjdzie, lecz ja wciąź będę tu,

Będę czekać bez końca, by powiedziec to móc.

By powiedzieć, że kocham, że chcę z Tobą wciąż być,

Ale to jest marzenie, z tego nie będzie nic...



Bo Ty nawet nic nie wiesz, nie wiesz jak kocham ja,

Nigdy się więc nie dowiesz i nie dowie się świat.

Tyle chcę Ci powiedzieć i przy Tobie móc być;

Jedno co mi zostaje, to na jawie wciąż śnić....

autor

burza

Dodano: 2006-12-01 23:53:25

Ten wiersz przeczytano 377 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie