Stąpając po kamiennych schodkach

wiersz z szuflady...

Choć zgasł już płomień namiętności
my wciąż trzymamy się swoich dróg
utartych szlaków
idąc po tych samych śladach
boimy się marzeń
by na nowo nie przeżywać
szybszego bicia serca
wzlotów i upadków
rozczarowań

trzymamy się kurczowo
stałych punktów
wpadając w pułapkę stagnacji
chowamy w zanadrze posępną minę
gdy podajemy rękę rezygnacji

żądni poświęcenia
szarpiemy pazurami nasze ambicje
niczym wygłodniałe bestie
w obawie przed nadchodzącym jutrem

stąpając po kamiennych schodkach
tych samych co przed laty
udajemy, że wchodzimy na wyżyny
a my tylko
posuwamy się w czasie

boimy się niewypowiedzianych
słów i wzruszeń
tchnących oczywistością faktów
wyimaginowanych znaczeń
które niszczą nasz świat
zatapiając groźnymi falami
ostatni skrawek stałego lądu

los sentimientos escondemos en las palabras

autor

m@gik

Napisany: 2006-08-12 Dodano: 2006-12-11 16:49:45

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie