Stąpam twardo po ziemi

wiersz ten dedykuję wszystkim Paniom, które przedkładają obowiązki nad swoje "ja" (choć nie powinny tego robić zbyt często)

Stąpam twardo po ziemi
Codziennie przemierzam tysiąc kroków
z domu do pracy
Zgłębiam tajniki przyrody
i ludzkiej niechęci do wiedzy
Następnie przemierzam tysiąc kroków
z pracy do domu

Nie skręcam po drodze na łąkę
Nie szukam czterolistnej koniczyny
Nie spoglądam na przelatujące ptaki
Nie liczę kropel rosy na liściach przywrotnika
co przywraca młodość

Stąpam twardo po ziemi
Codziennie przechodzę kilkaset kroków
z domu do sklepu
Utartą trasą przemierzam przestrzenie magazynów
wrzucając do wózka obliczone kalorie

Nie skręcam w regały marzeń
Nie szukam w lustrze innej twarzy
przymierzając kuse sukienki
Niewidzialny zegar bezlitośnie odlicza czas
Przebiegam kilkaset kroków
powrotu do domu

Stąpam twardo po ziemi
wykonując schemat codzienności
bez słowa, bez próby zmian

Nocy kradnę trochę snu
Odrywam lekko stopy od ziemi
Zanurzam twarz w obłoki
skręconego na patyku
słodkiego marzenia

Wybacz
że za daleko pofrunęłam
z aniołami ku niebu
Swoją podróż opisałam w wierszach

Nie bój się...

Już wróciłam

autor

Pliszka

Dodano: 2007-02-08 20:35:28

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie