Stare zdjęcie

wiersz gwarowy

Stare zdjęcie

Patrzem na stare zdjęcie skoły.
Okna otwarte zaprosajom.
Przed skołom kwitnom złote słonka
pscoły je syćkie oblegajom…
Jako wtej, pochły syćkie kwiotki
i jako dzwoniył dzwonek skolny
i jako było urocyście, kie w bramie
witoł stary woźny, ciepły jak wiater holny…
Nie roz zek miała dziure w głowie
co mi wybiyli śniegowom skałom,
a kielok wstydu sie najadła
i kielo strachu jesce ostało.
Patrzem na skołe ftorej juz ni ma
telo pokoleń tam mądrzało,
świercka sie w oku zakręciyła,
choć nie wse f niej dobrze bywało.
Widziałak i słysałak chojco
i w głowie sie mi nie mieściyło
kie wyśmiewali Pana Boga
coby, im w zyciu lepiej było.
Cyrwonom mądrość nom wpojali
elegie na cześć i hymny wielbiące,
kozdy, to zło cuł na swojej skórze,
było jak słonko piekące…
Skoło kie cie zbacujem,
to takom załość i tęsknice cujem

autor

skorusa

Napisany: 2015-06-26 Dodano: 2015-06-26 12:14:30

Ten wiersz przeczytano 1181 razy

Oddanych głosów: 36

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie