Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

staruszki







chyba nigdy nie było nam tak dobrze
jak tym staruszkom
wpatrzonym w drzewo w parku


przyszytym do ławki
rozgałęziającym się czasem
który nie miał cierpliwości
przedtem
a w tym momencie
nigdzie mu się nie spieszy


nigdy nie było nam tak dobrze
jak teraz kiedy
robimy szaliki
na drutach
które dotychczas
wkłuwaliśmy sobie w mięśnie


bo to my
wynajmujemy te ławki w parkach
choć ciągle nie stać nas
na czynsz marnych mieszkań
tu jesteśmy za darmo
choć darmo to droga
którą okupiliśmy młodością
i wszystkim co mogło mieć kolor


tu nic się nie rusza
w tym parku ptaki
zimują
i walą głowami w drzewa
jak dzięcioły


czy naprawdę jest nam
teraz dobrze ?


bo wydaje mi się
że byśmy byli wdzięczni
gdyby zburzyć te ławki
i kazać nam
wrócić do domu













https://www.youtube.com/watch?v=mfJC34tOZms

Dodano: 2018-06-16 01:31:38
Ten wiersz przeczytano 569 razy
Oddanych głosów: 14
Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (13)

AMOR1988 AMOR1988

Interesujący wiersz smutkiem okraszone, pozdrawiam :)

Agrafka Agrafka

Ten klip jest jak końcówka z "Nieba".
Ale to mniej ważne. Czytałam oczywiście już parę razy.
Umiesz oddawać te nastroje, umiesz...
"Ławeczka" - fajne przedstawienie, taka ławeczka w
parku i rozmowa jego i jej.
Ostatnio coraz mniej jest ławeczek, bo ludziska piją
piwo i to przeszkadza. Albo wstawia się je w ogrodzone
place zabaw, trzeba obejść "kilometr" wzdłuż płotu, a
potem tyle samo z powrotem. Dużo można by napisać,
chyba esej jakiś.
Pozdrawiam :)

loka loka

Bardzo smutny wiersz.Pozdrawiam.

BordoBlues BordoBlues

masz swój własny, jeden jedyny, niepowtarzalny sposób
patrzenia na świat. niby wszyscy widzą to samo, ale Ty
widzisz inaczej.

marcepani marcepani

Starość to pojęcie względne, można być młodą
staruszką... albo prawdziwą staruszką z młodzieńczym
usposobieniem... od czego to zależy? przeżyć?
podejścia do życia? charakteru? stanu ducha?
nagromadzonych emocji? Podobno optymistom żyje się
łatwiej... a pesymiści są mistrzami świata w widzeniu
najgorszego... Szczęśliwi Ci, którzy osiągają środek -
widzą i jedno, i drugie.

Wiersz bardzo obrazowy, metafory wyjątkowe, dzięki nim
emocje są czytelne, autentyczne - można je poznać,
poczuć, westchnąć...

Poola Poola

Wiersz bogaty w różnorodne emocje, z motywem starości
w tle. Zatrzymuje budząc z jednej strony współczucie,
żal ale również i pewne zatroskane zdziwienie.
Pozdrawiam serdecznie, bardzo dziękuje za komentarz i
życzę udanego dnia.

anna anna

w domu ludzie umierają...

@Najka@ @Najka@

Ale po co do domu kiedy tak przyjemnie siedzieć w
parku beztrosko-posiedźmy jeszcze...chociaż smutkiem z
wiersza zawiało.Pozdrawiam.

Szczerzyszczynsky Szczerzyszczynsky

lubię ten twój konsekwentny pesymizm. Z opisywaczy
starości najbardziej skrajnym pesymistą był chyba
Samuel Beckett. np. Ostatnia taśma Krappa. Czasem
można w tym wychwycić empatyczne poczucie humoru.
Zależy jak pada światło.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »