Stawiam czoło

Mam własne podejście do życia
Nie preferuję uciekania lub krycia
Lecz wyciągam ostrze Siebie
Swą nadzieję pokładając w niebie
J jak Paladyn stawiam czoło wrogom
Robiąc krok do przody najpierw jedną nogą
By się nie zachwiać w swej wieże
By nie upaść przegrany na ziemię
Brnę przed siebie raniony falą życia
Krwawiąc, tnę koszmarną rzeczywistość bycia
Bym kiedyś mógł coś sobą osiągnąć
Umrzeć jak bohater, mogąc hełm swój ściągnąć
I pocałować krwawe usta śmierci
By w spokoju odejść tam
Gdzie przyjaciół kilku mam

autor

SKKP

Napisany: 2007-01-10 Dodano: 2007-01-10 21:26:47

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie