stół

Ma jędrny koński grzbiet.
Przyjmie każdego, nieosiodłany.
Nie trzeba rodeo żeby go ujarzmić
specjalnej uprzęży ani ostróg.
Nie trzeba być wysportowanym
odważnym kowbojem, ani maklerem
z Wall Street.
Nawet rodzina nie jest konieczna.
On wysłucha, ma dwie pary
dębowych płaskich małżowin
szerokich jak przestrzenie.
Pomiędzy wygimnastykowanymi udami
możesz przy nich usiąść
i wyszeptać swój gniew
rozlać ból
z kawą.


Możesz też położyć na nim czysty obrus
i poplamić go krwią
stłuczonego talerza
albo przytulić się do jego nogi
jak spódnicy matki.

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2018-04-15 Dodano: 2018-04-15 00:11:51

Ten wiersz przeczytano 1044 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie