Strach
Przytul mnie
jestem obok
nie wiesz jak boli
pamięć o twoim dotyku
jestem obok
poczuj moją obecność
mój strach
przytul mnie
póki nie jest za późno
....... szuflandia....
Przytul mnie
jestem obok
nie wiesz jak boli
pamięć o twoim dotyku
jestem obok
poczuj moją obecność
mój strach
przytul mnie
póki nie jest za późno
....... szuflandia....
Komentarze (9)
po prostu przytul...
pozdrowienia z szuflandii :)
Tylko bliska sercu osoba, potrafi ukoić strach...
ale pamiętaj, nie wystarczy jedynie brać, trzeba też
dawać...
Nie wiele słów..ale ileż emocji-pragnienia..skąd ja to
znam...:-}..
Ilez to razy mężczyźni zapominaja o usmiechu ,o dotyku
a my wciaz tego przeciez spragnione ,dobrze ze
poruszylas to w swoim wierszu
Znam to uczucie (szkoda, że dla niektórych jest już za
późno).
Wiersz z ukrytą treścia, z przesłaniem.
Strach wyłania sie z wiersza, nie czekaj by on Cie
przytulił, zrób to sama.
Madra ta szulfandia.Niepewnosc niestety czesto zaglada
nam w oczy.
Pięknie, tak ciepło napisane... szkoda tylko że tak
smutno... Pozdrawiam cieplutko:)) Viola
troszkę tym razem za cienko, chyba z pośpiechu, no
popatrz na to sama, no sorki ale brakuje mi tu Twego
wiersza.