Strach bez gruntu

Ziemia osuwa się podemną i...

...Stoję
W chmurze strachu i niepewności,
Dławi mnie dym zesztywniałości,
Drażni zawadiacko koniuszki nerwów,
Powoduje dębienie włosów.

Ziemia osuwa się podemną i...

...Wciąż jeszcze stoję,
Choć niepomiernie się boję.
Godziny zero oczekuję
Pełen obawy
Z paniką graniczącą.

Ziemia osuwa się podemną i...

...Nadeszło to, co nieuniknione.
A ja w odruchu przetrwania
Płynę ratunkowym pontonem
Na falach ciągłego walczenia
Z gruntu ciągłym ubywaniem,
Ale ja wciąż...

...Stoję
Na ziemi teraz twardej jak stal i...
...Śmieję się
Z moich minionych mar
Strachu bez gruntu.

Jestem teraz i byłem wtedy.
Wiem teraz, a nie wiedziałem wtedy.

autor

Lukee

Napisany: 2004-07-18 Dodano: 2004-07-20 08:46:57

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie