strach na wróble
widziałem dom
dom pełen ludzi
widziałem dom
smutny on
z pustymi oknami
bez uśmiechu i wad
widziałem dom
bez serca on
z milonem skarg
bez oczu i barw
widziałem dom
bez duszy on
to nie był dom
nie on
Komentarze (46)
Bardzo refleksyjny wiersz.
Bywają i takie domy, takie "strachy na wróble", jak to
dobrze określiłeś.
Pozdrawiam.:)
Dom bez miłości, bez gwarności dzieci to martwy dom...
Pozdrawiam TOM.ashu :)
:))
Najka
Bardzo celnie w obu komentarzach, doadam od siebie...
im bogatszy tym bardziej smutniejszy...
Sporo takich domów, a właściwie budynków, bo jeśli nie
ma w nim miłości i dobroci, to nie jest to prawdziwy
dom.
Pozdrawiam serdecznie :)
Anna
Pozdrawiam:)
To pewnie była pusta stodoła. Tylko stare opuszczone
domy takie są.
Pozdrawiam :)
waldi1
... zeby taki byl on,wystarczy ze znajdzie sie w domu
chociaz jedna
kochajaca ludzi osoba...
yamCito
Tak byc moglo...
do takiego domu nikt chętnie nie przychodzi,
życzę miłego popołudnia:)
Może nie "strach na wróble"
a 'strach na ludzi'
Życie bywa naprawdę smutne w swoich przekazach...
Pozdrawiam serdecznie +++
to nie mury domu a raczej jego mieszkańcy wnoszą do
niego ciepło, miłość i dobrego ducha chroniącego przed
złem a nie takiego, który zniechęca gości do odwiedzin
pozdrawiam :)
...dom który odstrasza tak jak ten strach na wróble...
...to jest dom bez duszy,bez miłości i ciepła
rodzinnego...wystarczy rozejrzeć się wkoło pełno
takich,chociaż sprawiają na zewnątrz inne wrażenie a w
środku mróz...smutne i nagminne zjawisko na owe
czasy...miłego dnia.