Strach…
Strach przed światem otwartym,
Przed jedynym jego aniołem.
Próbując oczy otworzyć,
Tylko jedno widzę,
Tylko jedno nic więcej…
Ucieka mi świat,
Mój własny świat.
Utopiona w pięknym,
Pięknym niebieskim oceanie.
Spadam na dno
Coraz niżej…
I niżej…
Zbyt głęboko,
Aby móc wypłynąć.
Słowo nie zabije.
Odpowiedź być może.
Lecz to właśnie tych słów,
Wypowiedzieć się boję…
autor
Kozzz
Dodano: 2007-05-28 14:33:10
Ten wiersz przeczytano 691 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo smutny ten wiersz. Czuć w nim duzo emocji i
bólu...Piękną metaforę w nim zastosowałaś- "utopiona w
niebieskim oceanie'- oceanie bólu..."Słowa mogą
zabijać- ludzie używają takich słów"...i po nich
człowiek spada na samo dno...tak jak opisałaś to w tym
wierszu.
Wiersz porwał mnie na dno oceanu,
brakowało mi tylko tych słów których bałeś sie
wypowiedzieć.