Strata boli
To co już było nas nie dotyczy,
Lecz wciąż idzie za nami i krzyczy,
Stój! Gdy miłość mówi, że nie dość,
Nie daj się zwieść choć ból daje w kość,
Zakamarkami cichym szeptem pędzi,
Ty choć już skonany głową kręcisz,
Wracasz pamięcią do wspomnień tych,
Do dobrych których więcej i tych złych.
I gdy się wydaje, że z nieba znowu leci,
Ty się nie śmiejesz, słońce już nie
świeci.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.