W strumieniu doznań
W strumieniu doznań płynę i ...
jak okręt co jeszcze pod żaglami
choć tylko opiera się
prądowi rzeki przeznaczenia
to jednak trwa
z wiarą w wiatr życia wiecznego
i kruchość skorupy nicości
autor
Andrzej Błaszyk
Dodano: 2014-12-15 00:16:12
Ten wiersz przeczytano 1618 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Bez rymów
Klimat Refleksyjny
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Z miejsc które poznałem tej kropki wogóle nie widać i
nie Asanuj!
Szacunek!
Nieskończoność w Nieskończoności i
Wieczne wieczności
I nic i wszystek...
Ciasna Rama pożucana!
Szacunek Andrzejku!
Nie powtórzyłabym w pierwszym wersie słów z tytułu :(
ale miniaturka jest super. Pozdrawiam :)
Wszystkie porty jak i wody pieszczotą co je kąpią
w,świeżości..
I na ziemi uśmiech ..
I leci on dalej..
A My dalej..
Jakby nadal prości..
Jamal życzenie śmierci to jest kawałek!
Ciasne ramy przemieniamy!
Karat aj mówie że Portów
Ci u Nas dostatek!
oryginalny i refleksyjny wiersz* pozdrawiam
Ważne by płynąć przed siebie,
a port dla wszystkich jest jeden!
Pozdrawiam!
udana bardzo egzystencjalna mini:) miłego dzionka
ciekawy refleksyjny wiersz pozdrawiam
Mini w którym umiejętnie skondensowałeś słowa.
Pozdrawiam:)
Andrzeju.Dziękuję za wizytę u mnie i za uwagi trochę
zmieniłam ale nie wiem czy tak lepiej.
Piękne mini. Pozdrawiam.
Mi też?;)