Strzępy
Jest odpuszczenie win
I darowanie kar
Podle się czuję z tym
Gdy karą mam być ja
W świecie zmyślonych prawd
Tak łatwo zgubić się
A skoro prawdy brak
Nie znajdziesz również mnie
Nie mogę żyć jak chcę
Moje stracone dni
Na strzępy serce rwę
Tak samo już jak ty
Odpokutuję więc
Serca kolejny błąd
Jak zwykłą ludzką rzecz
Puść mnie ze swoich z rąk.
Gregorek, 23.3.22
autor
return
Dodano: 2022-03-24 08:51:02
Ten wiersz przeczytano 853 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Jeśli miłość nie daje szczęście,
to chyba warto ją puścić,
albo o nią walczyć?
Ale co robić wie tylko peel,
pozdrawiam wieczornie.
W rytmicznym wierszu czytelna potrzeba uwolnienia się
od niechcianej miłości. Miłego dnia returnie:)
Puść mnie ze swoich z rąk.- żeby to było takie proste.