Świat nieosiągalny
Może kiedyś mnie zawiedzie
w niestworzony świat.
Może wtedy się powiedzie
i rozkwitnę - jak ten kwiat.
Może kiedyś - Bóg pozwoli
rosą wonną owić się.
Nacieszyć się Tobą do woli
i wyszeptać - Kocham Cię.
Nie pozbawiaj mnie mych marzeń,
bo tylko dla nich umiem żyć.
Będę czekać - do następnych stworzeń,
bo z Tobą tylko pragnę tutaj tkwić...
Dla Ciebie Pawełku... Wiem, że może to głupie, ale tak bardzo Cię kocham...
autor
dzida
Dodano: 2006-12-29 13:10:23
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.