W świetle latarni

listy w butelce...nad tym samym morzem...setki kilometrów dalej...

Gęsta mgła spowiła morze myśli,
czarne chmury zawisły nad duszy kresem...
Gdzieś w oddali widać latarni światło,
próbujące się przebić przez ciemności czeluście...
I mimo iż wysiłek ogromny wkładam,
z nadludzką siłą pokonać się staram,
te oddzielające mnie od jasności fale,
dłonie odmawiają posłuszeństwa...
staję sama przeciwko sobie...
W ciszy burzy,
pośrodku życiowego żywiołu,
już sama nie wiem gdzie prąd,
który nieść mnie powinien...
gdzie światło, które świecąc ukazuje drogę...

autor

anamnezis

Napisany: 2006-12-08 Dodano: 2006-12-08 23:31:55

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie