Świt

Zagubiony w miejskim mroku
Biegnę przed siebie szukając świtu
Horyzont tonie w krwawej mgle
Łzy pękły ogłuszając okolice
Spragniony wiary bladze gdzieś
Nie pomaga krzyk spadających gwiazd
One nie wskazują drogi
Rozpływają się na szarym niebie
A ja wciąż biegnę szukając świtu
Czas jakby stanął w miejscu
Miasto napęczniałe bólem
Wybuchło grozą i śmiercią
Widzę siebie z góry
Leżę zalany krwią i strachem
Odnalazłem świt
To moja śmierć jej nie odbierze mi nikt

autor

blindman

Napisany: 2005-05-28 Dodano: 2005-07-04 01:26:44

Ten wiersz przeczytano 630 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie