Świt

świt już rozprasza zaułki nocy
bledną odcienie sennej przestrzeni
nowy dzień stąpa na białej chmurze
rozjaśnia szarość uśpionej ziemi

nocne koszmary jak czarne kruki
precz odlatują w odmęty czasu
jawą się stają sny kolorowe
nowy dzień skrada się bez hałasu

mglistym obłokiem sen prysnął błogi
na strunach marzeń zostawił ślady
ogarniam myśli w realną całość
czy przeciwnościom dzisiaj dam rady ?

przecieram oczy jeszcze zaspane
być może dzień ten będzie łaskawy
pewności nie mam lecz wierzyć trzeba
to w moich rekach są moje sprawy

autor

Anna Mikiciuk

Napisany: 2012-01-16 Dodano: 2015-01-16 05:33:08

Ten wiersz przeczytano 1124 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie