Świt
Wstałam dziś chmurnie
z deszczem za pan brat
rękaw przemógł od wycierania
żalu w samotności
a sen był taki piękny
zadrżałam pod twym
muśnięciem w policzek
czułam twą bliskość
rozmarzyłam się westchnieniem
wieczór był taki ciepły
wiatr wtulał się w me włosy
szeptał rozkosznie - jestem
namiętność nas połączyła
gwiazdy schowały się ze wstydu
chmurki je przytuliły
świt przyniósł rozczarowanie
autor
Xenia1
Dodano: 2017-09-05 13:20:28
Ten wiersz przeczytano 889 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Pięknie śnisz
Nie jesteś samotna, jesteśmy my:-)
Pozdrawiam Xeniu:-)
witaj Xeniu, wiem, że niebo się rozdeszczyło i nastrój
jest smętny, ale ....
są grzyby, wróciłem właśnie do Radomia ze Zwolenia i
mnóstwo grzybów przy drodze (zwłaszcza borowików)
jutro chyba pojadę, to zdam Tobie relację. lubiłaś
zbierać?
pozdrawiam, zdrówka życzę :)
Piękny sen i rzeczywistość. Życzę dobrego dnia.
świt miłość rozproszył i przerwał cudowny sen
Pozdrawiam serdecznie:))