Synekdocha

Synekdocha (gr. synekdoche)

quasi-łów

wędkarska łódka jak kochanka
wiosłem prowadzi tam
gdzie nieodpływ odbył się punktualnie
i rzęs tysiąc ważek tysiąc odbite w tafli
lśnią jak w amnezji usta ryby
przywiązane wstążką do gwiazdy

niesztywne wędzisko ospale drga
ułamkami chwili rozdziela lustrzaną toń
więź zwisa luźno na sumim wąsie
aż łuska stroszy się na grzbiecie
nie wystarczy zanęty na tyle gęb i gardzieli
pod prąd słońc płyną nurtem żywioły

pan władca donżuan niby wodna strzała
atakuje spławik szerokim łukiem
rozdymał skrzela połykając chmury
i szczupaczym pyskiem odgryzł linkę
nie zagościł nigdy w kulinarnych progach
rybackim savoir-vivre pomachał ogonem

J.G.

Stęskniony

wsiądę za cztery kółka i przyjadę do ciebie
łza spływa po moich policzkach
jak niebezpieczny przestępca pognam
częścią nowego Płońska w blokowiska
puk puk do drzwi zapukam

od modłów bieleje włos na skroniach
bo miła na odległość romansu nie ma
puk puk i drugi włos zjeżył się na głowie
i siedem par oczu podgląda

w imię godności człowieka otwórz
serce na oścież bo przy schodach czekam
nie mam pytań naiwnych dusza śpiewa
różą zasiewam twój wizjer
i już po ułamku chwili
witasz mnie w swoich progach
ustami jak chleb powszedni

J.G.

autor

jadgrad

Napisany: 2018-04-03 Dodano: 2018-04-03 19:30:19

Ten wiersz przeczytano 1511 razy

Oddanych głosów: 107

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie