szalony bieg świata

Świat biegnie czasem tak szybko!
przygniata swym nagłym obrotem,
w orbitę swą każe się wcisnąć...
Nie pyta, czy mamy ochotę
na dni jeszcze bardziej pazerne...

I nie chce pozwolić odetchnąć
choć w płucach brakuje już tlenu
i w nogach siły, by przepchnąć
kolejny krok.
Do Edenu?

Lecz serce wciąż bije!
Pancerne!

Też walcz!
I nie pozwól się zepchnąć
poza ten tor wyznaczony,
bo poza nim już tylko pustka
bezkresu mrok nieodgadniony
samotność, śmierć, mrok i rozpacz...

Więc płacz, krzycz, że masz dość
lecz nie daj się światu pominąć,
i wszystko zrób, by nie zginąć!
W samotną i czarną noc...

Najwyżej cichutko popłacz...

autor

frezja_

Dodano: 2007-02-01 17:15:28

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie