SZELEST

kropeczki biedronki oblizywane światło
rozpuszczone mleczko w czekoladzie
fruwały w chaosie zdarzeń smacznie
wzbierana poza w każdym następnym wirażu

rozdawanie tęsknoty jakby życie za darmo spadało
zakwitnąć w niezapominajkach
gorącym wąchaniu kwiatów wygłaskanych dla
zamieszkania w głowie bytu uniesienia stworzenia

naczynia połączone w lotnie przeobrażały
w falowanie lustra w sensie płonącej istoty
i migotanie migotanie piękna
w studni majaczeń cudów świata

zaśnie niewinnie kształt dobra w poczekalni
a planety bez oddechu rozerwane wstrząsem
na meteoryty rozjuszone
spadną nagle bólem co nieprzespany

z rana i tak inaczej w niebo się patrzy
zazdrośnie wciąż na dnie
zawijają w sreberko
szeleszczące trofea martwe
zdrada nie parzy

stopione sumienie


UŁ

napisany Łódź,22.05.2009 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-05-21 10:49:32

Ten wiersz przeczytano 1526 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie