Szklana kula

Skarb jeden jedyny
był przy tobie wiecznie
w smutku i w radości
nosiłeś go wszędzie...
Miałeś ja tak blisko
nie mogłeś dotknąć, pocałować
ale czułeś...
widziałeś ją, patrzyłeś wiekami
na uśmiech który promieniował nadzieją...
Ona Cię kochała
A Ty myślałeś ze to tylko szkło
że to zwykła rzecz
że zwariowałeś...
a ona tam była, czekała na wolność- NA CIEBIE
A ty rozbiłeś szklaną kulę!
Jak mogłeś?!

Zabiłeś osobę dla której byłeś wszystkim...

Czasami tak trudno dostrzec miłość...

autor

smutna21

Napisany: 2008-09-02 Dodano: 2008-09-02 21:05:25

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie