Szkoda że nie wiecie

Mojemu Wschodowi i zachodowi Słońca.

Szkoda,że nie wiecie.
Jak to jest oglądać wschód choryzontu światła.
Patrzeć jak ostatnia gwiazda świeci.
Jak mróz szczypie w pół nagie ciało.
Jak smutno jest wtedy z jej braku.
Jak to miło patrzeć na jej ciało.
Na ciało gwiazdy.
Koić się zmysłem jej w promieniach wschodzącego słonca,bez niej.
Myśleć o niej,kiedy znów przyjdzie noc.
Patrzeć na jej uśmiech jak na wschodzące Słońce.
I móc znow ujrzeć jak dzisiejszy zachód słońca.
Szkoda,że nie wiecie,jak trudno jest bez niej żyć.
Jak przeżywać jest każdy jej uśmiech przez łzy.
Szkoda,że nie wiecie,jak bez niej nie ma nic.
Szkoda,że ie wiecie.
Szkoda,że nie wiecie,jak bez niej nie ma nic.
Noc polarna.
Chmury.
Cisza.
Ciemność.
Nic.

Jak pięknie myśleć jest o swojej gwieździe podczas wschodu słońca, z żalem i smutkiem samotności. że bez niej. Ale jednak z nią (...)

autor

Landryn

Napisany: 2006-06-13 Dodano: 2006-06-13 12:19:19

Ten wiersz przeczytano 507 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie