Szmaragdowa pieśń

Szron skleił mi oczy,
śnieg zasypał twarz.
Serce me spowite lodem
przestało bić.
Pozostał jeszcze tylko
pierwiastek duszy, niewidzialny
dla ludzi, a jedyny ratunkiem
jest Mój Anioł, lecz on odleciał.
Daleko stąd tworzy nową pieśń,
a Ja zamieniam się w szmaragdowy
posag...
On wróci, lecz mnie juz nie zastanie.
Wróci do sztuki, która wyszła sama z siebie.
To Matka Natura stworzyła ideał miłości
zawarty w szmaragdowej pieśni,
która teraz będziesz mógł zrozumieć,
Aniele Mój.

autor

Lobo

Dodano: 2007-12-09 09:31:50

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie